Zalantzarik gabe, ebaluazioa da ikas-irakas prozesuetan eragin handiena duen alderdietako bat. Alabaina, eragin handia duen arren, batzuetan irakasle eta ikasleok ez dizkiogu ebaluazioari garrantzi nahikoa eta merezi dituen aukerak ematen. Hori horrela izan daiteke, beharbada, gure sinesmenekin, irakasteko dugun moduarekin, ikasteko dugun erarekin edo, are, gure hizkuntzaren eta komunikazioaren kontzepzioarekin bat datozen tresnak falta zaizkigulako. Edo, beharbada, ebaluazioan pentsatzen dugunean, arreta emaitzetan jartzen dugulako eta ez benetan garrantzitsua den horretan: prozesuan, garapenean; hau da, hazkuntzan eta hazten jarraitzeko motiba-zioan.

Gauzak horrela, artikulu honen helburua da guk sinesten dugun ebaluazioaren nondik norakoak azaltzea: ebaluazio humanizatua da, norbanakoaren faktoreak aintzat hartzen dituena eta berritzailea izateko asmoa duena. Beste era batera esanda, gai da testuinguru ezberdinetara eta sortzen diren beharretara egokitzeko. Halaber, ebalua-zio aktibo eta gogoetatsua da, pertsonala. Ebaluazio hori egitean, parte hartzen duten alderdi guztiek jartzen dituzte ezbaian ikas prozesuen baldintzak eta horiek optimizatzeko moduak, betiere ikasleak motibatu egingo dituen feedback edo atzeraeli-kadura begirunetsua eta askotarikoa erabiliz.

Azkenik, lankidetzako ebaluazioari helduko diogu; izan ere, gure ustez, ebaluazioa indartsuagoa da soziala bada. Hobeto ikasten dugu gizartean, eta, beraz, askoz hobeto ebaluatuko dugu ebaluazioaren alderdi soziala aintzat hartuta, horretarako, ber-dinen arteko babesa eta batera egindako gogoeta sustatuko duten dinamikak erabiliz.

https://doi.org/10.54512/PMWP3182

Antzerki-teknikak, oinarri-oinarrian ekintzak imitatzeko printzipioari lotuta daudenez, ikaskuntzaren parte izan dira aspalditik. Are gehiago; pentsa dezakegu «irakaskuntzaren alderdi teatrala» antzinatik egon dela presente, nahiz eta ez den aipatzen ikaskuntzari buruzko lehen iturri bibliografikoetan. Izan ere, irakaskuntzan imitazioa funtsezkoa dela jotzen da gizakiek elkarrengandik ikasten hasi zirenetik, eta, hartara, ez dela nabarmentzeko modukoa. Lerro hauen bidez, mota horretako baliabideei buruzko datu batzuk emango dira, lehen eta bigarren hizkuntzaren irakaskuntzan noiz eta nola erabili diren argitzeko. Amaitzeko, teknika horietako bi garatuko dira (rol-jokoa eta antzezpena), bigarren hizkuntzako ikasleekin erabil daitezen; zenbait adibide emango dira, eta antzerki-teknikek zer onura dakartzaten eta hizkuntzen eskoletan teknika horiek aplikatzeko zer urrats eman behar diren azalduko da.

https://doi.org/10.54512/GYZV4354

Gizartean, narratibak beti izan dira presente; batez ere, irakaskuntza-eremuan. Hauxe da gure proposamena: ikasleak narratiba horiek eraikitzeko lanetan inplikatzea, gehiago motiba daitezen ikasprozesuan. Horretarako, eskola-plangintzak diseinatzea izango da irakaslearen rola, narrazio-egitura argiak segi ditzaten, ezusteko norabide-aldaketa eta guzti, ikasleek erabakiak hartu eta hipotesiak prestatu behar izan ditzaten, emaitza posibleak aurkitzeko ikasgelan guztien artean lantzen ari diren istorioari. Eskola-plangintzak diseinatzeko ideiez aparte, joko batzuk ere aurkeztuko ditugu, ikasgelan erabili ohi direnak, nahiz eta ez diren sortu bigarren hizkuntzak irakasteko.

https://doi.org/10.54512/ZBDA9353

Teknologiak hizkuntzen irakaskuntzan eta ikaskuntzan duen eraginari buruzko itxaropenek askotan gainditu egin dituzte benetako emaitzak; izan ere, maiz uste dugu teknologia sortu berriak eraginkorragoak direla lehendik zeudenak baino, besterik gabe berriagoak direlako, lotutako pedagogietan dauden aldeak ia kontuan hartu gabe (ikus Bax, 2003; Levy eta Stockwell, 2006). Askotan uste dugu teknologia berez dela motibatzailea ikasleentzat, eta autonomiaren garapenari lotuta dagoela. Teknologiaren errealitateak eta hark motibazioan duen eragina lehen begiratuan hautematen dena baino konplexuagoak direla ari da agertzen, bai irakasleentzat, bai ikasleentzat (Stockwell, 2013). Teknologiak aukerak eskain diezazkieke motibatuta dauden ikasleei, baina, ikasle askoren kasuan ez dirudi motibazioa pizteko edo jokabide autonomoa bultzatzeko gai denik, baldin eta ez badira teknologien funtzioei edo aukerei etekina aterako dieten pedagogia egokiak erabiltzen eta ez bada teknologiak hizkuntzak ikasteko nola erabili jakiteko prestakuntza nahikoa ematen (ikus Reinders, 2018a). Era berean, irakasleek ikasgelan duten rolak, beren ingurunearekiko duten jarrerak eta jasan behar dituzten presioek (Mercer eta Kostoulas, 2018) ere eragina izan dezakete teknologiaren inplementazioan. Artikulu honek elkarri lotutako hiru arlo biltzen ditu, eta teknologiarekin nola lotzen diren aztertzen du: ikaslearen motibazioa eta autonomia, irakaslearen psikologia eta kontuan hartu beharreko alderdi pedagogikoak.

https://doi.org/10.54512/VLRC6668

Artikulu honek Europako Kontseiluaren "Common European Framework of Reference for Languages; Learning, teaching, assessment – Companion Volume" argitalpenaren eduki garrantzitsuenak deskribatzen ditu, eta liburua egiteko jarraitu den prozesua azaltzen; eduki horiek dagokien testuinguruan kokatzen ditu, eta aztertzen du nola eragin dezaketen irakaskuntza- eta ebaluazio-arloetan epe motz, ertain eta luzera. Ingeleseko behin betiko bertsioa 2020an plazaratu zen. Gaztelaniaz eta euskaraz, berriz, 2021ean izango da. "Hizkuntzan ikaskuntza, irakaskuntza eta ebaluaziorako Europako Erreferentzia Marko Bateratuaren Liburu Osagarria" izango du azken horrek izenburu.

https://doi.org/10.54512/PLWL2687

Dagoeneko erabilgarri dugu Primeran! B2 ikasmateriala. Joera didaktiko gaurkotuenei helduta, teknologiak eskaintzen dituen baliabideak uztartu zaizkio euskarri fisikoari, jardun biko ereduan erabiltzeko ikasmaterial aitzindaria osatzeko.

Artikulugileek argitalpenaren ikuspegi zabala eskaini digute. HEOCaren mailakatze-eskeman kokatuta, egitasmoa gidatu duten irizpide metodologiko nagusiak azaldu ondoren, ikasmaterialak erabiltzaileari proposatu dizkion baliabideak aurkeztu dituzte: Ikaslearen liburua eta hura elikatzeko ezinbesteko ikus-entzunezko materialak eta jarraibideak. Era berean, Primeran! B2 erabiltzeko argibideak eman dituzte. Ikastunitateen egitura didaktikoa argitu dute, eta jardun biko ikasteredua nola uztartzen zaion metodoari azaldu dute.

https://doi.org/10.54512/OAUD9512

2020an gurean ezarri zen pandemia-egoeran, lana telematikoki egitea bultzatu zen, eta langileen arteko aurrez aurreko elkarreraginak asko gutxitu ziren, baita Bizkaiko Foru Aldundian ere. Hori dela eta, "Berbanet" izeneko proiektua jarri zen abian. Ekimen horretan, euskaraz hitz egiteko ohitura handia zeukan langile bat ("berbalaguna") euskaraz hitz egiteko ohitura gutxi zeukan langile batekin ("berbalaria") harremanetan ipini zen, eta astean ordu erdiz, elkarrekin euskaraz hitz egiteko aukera izan zuten baliabide telematikoak erabiliz. Praktikaldia BFAn lanean ari diren trebatzaileek antolatu eta gidatu zuten. Ekimenak iraupen mugatua izan zuen, hiru hilekoa hain zuzen ere, eta egindako inkesten emaitzak aztertuta, langileen balorazioak oso positiboak izan ziren.

https://doi.org/10.54512/IGGC6076

Teknologia, erritmo desberdinetan, ikasgelaren fisionomia taxutzen duen elementu bat gehiago da hezkuntzan. Ikasgelaren barruan eta kanpoan lan egitea errazten duen programazio batean hura egoki integratzea funtsezkoa izan daiteke ikaskuntza- edo irakas-kuntza-esperientzia atsegin baterako, eraginkortasunari eta motibazioari dagokienez. Artikulu honetan, teknologia aurrez aurreko eskoletan txertatzeko sei etapako eredutik abiatuko gara, urrats horiek ikaskuntza autonomoa eta ikasgelaz kanpoko elkarreragina errazten baitituzte, eta, hortaz, ikasleak luzaroago daude xede-hizkuntzaren eraginpean, beren profil digitala eta lankidetza-ikaskuntza garatuz. Adibide gisa, bideoen bitartez parte hartzeko sare sozial bat proposatuko dugu, Flipgrid, eta istanteko mezularitza-sareetako ahots-oharrak erabiltzea –WhatsApp, adibidez, edo, bestela, Telegram edo Signal–.

Esparru teoriko modura, Hizkuntzen ikaskuntza, irakaskuntza eta ebaluaziorako Europako Erreferentzia Marko Bateratuaren (EEMB) Companion Volume edo Liburu Osagarriaren «online elkarreragina» inbentario berritik eta DigCompEdu gisa ezagutzen den Irakasleen gaitasun digitalerako esparru europarretik abiatuko gara. Hau da gure helburua: XXI. mendeko irakasleengan jarrera esperimentalak sustatzea eta ikaskuntza aktiboaren elementu batzuk adibide gisa jartzea, ikasgelatik kanpo ahozko online elkarreragina sustatzeko diseinatutako proposamen didaktikoen bidez, eskolan irakasleak beteko baitu ezinbestekoa den gidariaren rola.

https://doi.org/10.54512/WRED6660