Ebaluazioaz hitz egitea ikasteaz hitz egitea da. Beti. Are gehiago mintzamenean berezkoak dituen ezaugarriengatik: berehalakotasuna eta atzeraezintasuna. Izan ere, ekoizpena eta ebaluazioa batera gauzatzen dira, idazmenean ez bezala.

En esta sesión tendremos la oportunidad de conocer y analizar diversos instrumentos que propician la reflexión y que proponemos manejar en el proceso de formación continua. Entre ellos:

- la guía de autoevaluación, un soporte estructurado que propicia la reflexión crítica tras la actuación docente;

- el informe de clase, documento más elaborado que incorpora, ya, conclusiones y valoraciones tras un proceso de diálogo entre los participantes;

- las historias de vida, narración de experiencias vividas en primera persona y relacionadas con la trayectoria docente y formative;

- el portafolio docente, soporte destinado a conservar de forma organizada y estructurada aquellos documentos relevantes en la trayectoria docente y formativa.

Presentaremos, en un dosier, muestras de cada uno de los instrumentos y analizaremos, a través de ellas, los propósitos y alcances de éstos.

En la conferencia se presentan los aspectos que debe tener en cuenta un examinador en una prueba certificativa a la hora de gestionar la expresión oral, de manera que la misma sea consistente y se obtenga la mayor muestra de lengua posible de cada candidato.

Artikulu honetan, hautagaiaren eta elkarrizketatzailearen artean izan ohi den elkarreraginaren kudeaketarekin lotutako gai nagusiak jorratuko ditugu; betiere, atzerriko/bigarren hizkuntzaren (AH/H2) ziurtagiria lortzeko azterketa bateko ahozko probetan. Gorabehera horiek guztiek eragina dute bai probaren diseinuan eta aztertzailearen materialean, bai aztertzailearen prestakuntzan, bai eta elkarrizketatzailearen jardunbidean ere; prozesu bereko faseak dira, eta bertan parte hartzen duten eragileei dagozkie: sortzaileei,irakasleei eta aztertzaileei.

Nola lantzen dugu ikasleen ahozko komunikagaitasuna ikasgelan? Emaitza hobeak lortzeko, garrantzizkoa da ikas-irakas prozesua behar bezala planifikatzea eta sistematizatzea. Ahozko ekoizpena lantzean, irizpide zehatzik gabe, sarritan ez da jakiten zer eta nola ebaluatu, eta guztia ebaluatzera jotzen da. Bestalde, ahozko ekoizpenean grabazioak erabiltzen badira, eraginkorrago balioetsi ahal izango da aurrerapena.

Erroreen gaia ez da berria aldizkari honetan. 1998an, esaterako, “Erroreak helduen euskalduntzearen azken urratsetan” idatzi zuen Pello Esnalek garai hartako ZUTABEn. Azken zenbakietara erreparatuta, berriz, Ribas eta D’Aquinok erroreen zuzenketari buruzko ekarpena argitaratu zen HIZPIDEren 84.ean; erroreen analisia HABEren 2. mailako azterketetan izan zuen gai Naroa Perezek zenbaki berean. Ikuspegia osatzera dator oraingo artikulua, egiaztatze-deialdietako 3. mailako azterketetan zuzentasuna ikertu baitu Mikel Gartziarenak.

Euskal Autonomia Erkidegoko herri-administrazioko hizkuntza-eskakizunen sistemaren desoreka kezka-iturri bilakatu da azken bolada honetan. Ikusi da EAEko herri-administrazioetan euskararen erabilera normalizatzeko prozesua arautzen duen 86/1997 Dekretuak ezartzen duena ez dela beti kontuan hartzen; izan ere, zenbait kasutan hizkuntza-eskakizunak kidegoaren arabera ezartzen dira lanpostuen funtzioei erreparatu gabe. Abian jarri den ikerketa baten berri emango da artikulu honetan. Gipuzkoako Foru Aldundiko Uliazpi erakundearen azterketan oinarrituta, honako hau landuko da: administrazioko langileen behar komunikatiboen araberako hizkuntza-eskakizunen ezarpena eta trebetasunkako egiaztapenari ateak ireki beharko litzaizkiokeen

Interakziozko feedback zuzentzailearen eragingarritasuna irakasle gehienen kezka eta arrangura da; ez dira gutxi horri buruz egin diren ikerketak eta diren ikuspegi teorikoak. Oso zabalik dagoen ikerketa-esparrua da; izan ere, ikertzaile eta ikasleen esanetan atzeraelikadura hori emateko erak ez dirudi behar bezain sistematikoa eta koherentea denik. Hedrikson-ek (1978) planteatutako galderek gidatzen dituzte nazioarteko ikerketa gehienak; alegia, zer, nork, noiz, nola eta zergatik eman behar den feedbacka ahalik eta etekin handiena lortzeko. Lan honek ere bost galdera horietatik lau hartuko ditu ardatz eta lehen atal honetan, zergatik zuzendu behar den justifikatuko da; zer zuzendu behar den ere zehazten saiatuko da. Halaber, nola eman behar den aztertuko da. Bukatzeko, noiz zuzendu kezka orokorrari helduko zaio. Galdera horiek erantzunez ikerketa lan honek dituen helburu bietako bati helduko zaio. “Nork zuzendu” galdera lan honetatik kanpo utzi da, irakaslearen esku-hartzea hartu nahi izan delako gune; halere, kideen arteko zuzenketez egin diren ikerketa guztiek aipatzen dituzte berorren balioa eta eraginkortasuna. Lan honek, Barakaldoko Udal Euskaltegian egindako ikerketa baten alderdi teorikoa biltzen du.

https://doi.org/10.54512/APMZ7327