Teknologiak hizkuntzen irakaskuntzan eta ikaskuntzan duen eraginari buruzko itxaropenek askotan gainditu egin dituzte benetako emaitzak; izan ere, maiz uste dugu teknologia sortu berriak eraginkorragoak direla lehendik zeudenak baino, besterik gabe berriagoak direlako, lotutako pedagogietan dauden aldeak ia kontuan hartu gabe (ikus Bax, 2003; Levy eta Stockwell, 2006). Askotan uste dugu teknologia berez dela motibatzailea ikasleentzat, eta autonomiaren garapenari lotuta dagoela. Teknologiaren errealitateak eta hark motibazioan duen eragina lehen begiratuan hautematen dena baino konplexuagoak direla ari da agertzen, bai irakasleentzat, bai ikasleentzat (Stockwell, 2013). Teknologiak aukerak eskain diezazkieke motibatuta dauden ikasleei, baina, ikasle askoren kasuan ez dirudi motibazioa pizteko edo jokabide autonomoa bultzatzeko gai denik, baldin eta ez badira teknologien funtzioei edo aukerei etekina aterako dieten pedagogia egokiak erabiltzen eta ez bada teknologiak hizkuntzak ikasteko nola erabili jakiteko prestakuntza nahikoa ematen (ikus Reinders, 2018a). Era berean, irakasleek ikasgelan duten rolak, beren ingurunearekiko duten jarrerak eta jasan behar dituzten presioek (Mercer eta Kostoulas, 2018) ere eragina izan dezakete teknologiaren inplementazioan. Artikulu honek elkarri lotutako hiru arlo biltzen ditu, eta teknologiarekin nola lotzen diren aztertzen du: ikaslearen motibazioa eta autonomia, irakaslearen psikologia eta kontuan hartu beharreko alderdi pedagogikoak.

https://doi.org/10.54512/VLRC6668

Ikuspegi lexikoak dira metodologia-bide berrien adibideetako bat; are: balio handia lortu dute hiztegiari rol nagusia ematen dioten ikuspegiok. Hizkuntzen irakaskuntza eta ikaskuntzaren helburua komunikazio-gaitasuna dela aintzat harturik, honako hauek aztertuko dira artikulu honetan: hiztegiaren rola zein den, zer hiztegi irakatsi behar den, eta zeintzuk diren hiztegi hori eraginkortasunez ikasteko faktoreak. Horren ondoren, hiztegiaren ikaskuntza komunikatiboa sustatzeko proposamen bat aurkeztuko dute artikulugileek. Izan ere, euren hitzetan, beharrezkoa da eztabaidatzea nola bateratu ikuspegi lexikoetatik eratorritako planteamenduak, AOIren araberako metodologia eta komunikazio-gaitasuna eskuratzeko asmoa.

Dagoeneko erabilgarri dugu Primeran! B2 ikasmateriala. Joera didaktiko gaurkotuenei helduta, teknologiak eskaintzen dituen baliabideak uztartu zaizkio euskarri fisikoari, jardun biko ereduan erabiltzeko ikasmaterial aitzindaria osatzeko.

Artikulugileek argitalpenaren ikuspegi zabala eskaini digute. HEOCaren mailakatze-eskeman kokatuta, egitasmoa gidatu duten irizpide metodologiko nagusiak azaldu ondoren, ikasmaterialak erabiltzaileari proposatu dizkion baliabideak aurkeztu dituzte: Ikaslearen liburua eta hura elikatzeko ezinbesteko ikus-entzunezko materialak eta jarraibideak. Era berean, Primeran! B2 erabiltzeko argibideak eman dituzte. Ikastunitateen egitura didaktikoa argitu dute, eta jardun biko ikasteredua nola uztartzen zaion metodoari azaldu dute.

https://doi.org/10.54512/OAUD9512

Joan den hamarkadan ikus-entzunezkoen itzulpengintzaren (IEI) industrian erabili ohi ziren teknikak atzerriko hizkuntzen (AH) irakaskuntzan erabiltzen hasi ziren, emaitza onekin. Irakasleek zein ikertzaileek zenbait IEI tipologiari buruzko datu baliagarriak eskaini dituzte (esaterako, azpitituluak jartzea, bikoizketa, audio-deskribapena) ikaskuntzaren arlo jakin batzuk hobetzeko: hitz berrien ikaskuntza, ahozkoaren ulermena, ahoskera, beste kultura batzuei buruzko kontzientzia sortzea, eta abar. Azterlan honen helburua arlo honetan identifikaturiko bi eremu garrantzitsuri buruzko informazioa ematea da: (1) azken urteetan ikasgelan IEI teknikak erabili dituzten irakasleen zuzeneko esperientzia, eta (2) etorkizunean AH eta IEI uztartzeari buruz duten ikuspegia. Lortutako emaitzak hainbat hizkuntzari zaizkio aplikagarri, eta erabilgarriak dira ikasgelan IEI erabiltzeko interesa duten profesionalentzat edo gehiago ikertu nahi dutenentzat.

Zalantzarik gabe, ebaluazioa da ikas-irakas prozesuetan eragin handiena duen alderdietako bat. Alabaina, eragin handia duen arren, batzuetan irakasle eta ikasleok ez dizkiogu ebaluazioari garrantzi nahikoa eta merezi dituen aukerak ematen. Hori horrela izan daiteke, beharbada, gure sinesmenekin, irakasteko dugun moduarekin, ikasteko dugun erarekin edo, are, gure hizkuntzaren eta komunikazioaren kontzepzioarekin bat datozen tresnak falta zaizkigulako. Edo, beharbada, ebaluazioan pentsatzen dugunean, arreta emaitzetan jartzen dugulako eta ez benetan garrantzitsua den horretan: prozesuan, garapenean; hau da, hazkuntzan eta hazten jarraitzeko motiba-zioan.

Gauzak horrela, artikulu honen helburua da guk sinesten dugun ebaluazioaren nondik norakoak azaltzea: ebaluazio humanizatua da, norbanakoaren faktoreak aintzat hartzen dituena eta berritzailea izateko asmoa duena. Beste era batera esanda, gai da testuinguru ezberdinetara eta sortzen diren beharretara egokitzeko. Halaber, ebalua-zio aktibo eta gogoetatsua da, pertsonala. Ebaluazio hori egitean, parte hartzen duten alderdi guztiek jartzen dituzte ezbaian ikas prozesuen baldintzak eta horiek optimizatzeko moduak, betiere ikasleak motibatu egingo dituen feedback edo atzeraeli-kadura begirunetsua eta askotarikoa erabiliz.

Azkenik, lankidetzako ebaluazioari helduko diogu; izan ere, gure ustez, ebaluazioa indartsuagoa da soziala bada. Hobeto ikasten dugu gizartean, eta, beraz, askoz hobeto ebaluatuko dugu ebaluazioaren alderdi soziala aintzat hartuta, horretarako, ber-dinen arteko babesa eta batera egindako gogoeta sustatuko duten dinamikak erabiliz.

https://doi.org/10.54512/PMWP3182

Lengoaiaren, komunikazio linguistikoaren eta ikaskuntzaren zientziek ekarpen berriak egin dituzte, eta hizkuntzen irakaskuntza antolatzeko moduan ere izan dute eragina. Ondorioz, ikasgelan, testua da oinarrizko eta laneko unitate linguistikoa; horixe da antolamendu berri horren ardatz nagusietako bat.

Ikasgeletan metodologia aktiboak ezartzeko prozesua errealitate geldiezina da. Metodologia horien barruan, ikasgela gamifikatuen testuinguruan, gero eta gehiago erabiltzen dira ihes-jokoak eta halako tresna ahaltsuak, ikasleen motibazioa eta partaidetza handitzeko eta, hartara, 4K-ak garatzeko, hots: kolaborazioa, kreatibitatea, komunikazioa eta gaitasun kritikoa. "Breakout EDU"ak zer diren eta H2ko ikasgelara zergatik eta nola eraman behar diren labur azaltzeaz gain, artikulu honetan proposamen praktiko batzuk ere jaso dira, baita tresna-sorta bat ere erronkak, probak, asmakizunak eta giltzarrapoak ─birtualak zein analogikoak─ diseinatzen eta sortzen laguntzeko.

Zer zuzendu behar den galderari emango zaio erantzuna oraingo honetan, aurrekoan, e-Hizpide aldizkariaren 98. zenbakian argitara emandako "Interakziozko feedback zuzentzailea hizkuntzen ikas-irakaskuntzan (I)" artikuluan zergatik, noiz eta nola galderei erantzun ondoren. Izan ere, lau galdera horiek bideratu zuten ikerketa-lana. Hala, zer den benetako errorea eta zer ez aztertuko da oraingoan. Halaber, lapsusaren izaera eta hizkuntza mintzatuaren ezaugarriak landuko dira. Horren ondoren, zuzenketen eraginkortasuna moteltzen duten eragileak azalduko dira.

Egileak egindako Master Bukaerako Lan bat dute oinarri bi artikuluok. Beraz, jatorrizkora jo dezake gaia sakonago ezagutu nahi duenak.

https://doi.org/10.54512/MLWJ7072