Dagoeneko erabilgarri dugu Primeran! B2 ikasmateriala. Joera didaktiko gaurkotuenei helduta, teknologiak eskaintzen dituen baliabideak uztartu zaizkio euskarri fisikoari, jardun biko ereduan erabiltzeko ikasmaterial aitzindaria osatzeko.

Artikulugileek argitalpenaren ikuspegi zabala eskaini digute. HEOCaren mailakatze-eskeman kokatuta, egitasmoa gidatu duten irizpide metodologiko nagusiak azaldu ondoren, ikasmaterialak erabiltzaileari proposatu dizkion baliabideak aurkeztu dituzte: Ikaslearen liburua eta hura elikatzeko ezinbesteko ikus-entzunezko materialak eta jarraibideak. Era berean, Primeran! B2 erabiltzeko argibideak eman dituzte. Ikastunitateen egitura didaktikoa argitu dute, eta jardun biko ikasteredua nola uztartzen zaion metodoari azaldu dute.

https://doi.org/10.54512/OAUD9512

Gizartean, narratibak beti izan dira presente; batez ere, irakaskuntza-eremuan. Hauxe da gure proposamena: ikasleak narratiba horiek eraikitzeko lanetan inplikatzea, gehiago motiba daitezen ikasprozesuan. Horretarako, eskola-plangintzak diseinatzea izango da irakaslearen rola, narrazio-egitura argiak segi ditzaten, ezusteko norabide-aldaketa eta guzti, ikasleek erabakiak hartu eta hipotesiak prestatu behar izan ditzaten, emaitza posibleak aurkitzeko ikasgelan guztien artean lantzen ari diren istorioari. Eskola-plangintzak diseinatzeko ideiez aparte, joko batzuk ere aurkeztuko ditugu, ikasgelan erabili ohi direnak, nahiz eta ez diren sortu bigarren hizkuntzak irakasteko.

https://doi.org/10.54512/ZBDA9353

Teknologiak hizkuntzen irakaskuntzan eta ikaskuntzan duen eraginari buruzko itxaropenek askotan gainditu egin dituzte benetako emaitzak; izan ere, maiz uste dugu teknologia sortu berriak eraginkorragoak direla lehendik zeudenak baino, besterik gabe berriagoak direlako, lotutako pedagogietan dauden aldeak ia kontuan hartu gabe (ikus Bax, 2003; Levy eta Stockwell, 2006). Askotan uste dugu teknologia berez dela motibatzailea ikasleentzat, eta autonomiaren garapenari lotuta dagoela. Teknologiaren errealitateak eta hark motibazioan duen eragina lehen begiratuan hautematen dena baino konplexuagoak direla ari da agertzen, bai irakasleentzat, bai ikasleentzat (Stockwell, 2013). Teknologiak aukerak eskain diezazkieke motibatuta dauden ikasleei, baina, ikasle askoren kasuan ez dirudi motibazioa pizteko edo jokabide autonomoa bultzatzeko gai denik, baldin eta ez badira teknologien funtzioei edo aukerei etekina aterako dieten pedagogia egokiak erabiltzen eta ez bada teknologiak hizkuntzak ikasteko nola erabili jakiteko prestakuntza nahikoa ematen (ikus Reinders, 2018a). Era berean, irakasleek ikasgelan duten rolak, beren ingurunearekiko duten jarrerak eta jasan behar dituzten presioek (Mercer eta Kostoulas, 2018) ere eragina izan dezakete teknologiaren inplementazioan. Artikulu honek elkarri lotutako hiru arlo biltzen ditu, eta teknologiarekin nola lotzen diren aztertzen du: ikaslearen motibazioa eta autonomia, irakaslearen psikologia eta kontuan hartu beharreko alderdi pedagogikoak.

https://doi.org/10.54512/VLRC6668

Artikulu honek helburu du euskara-irakasleei gogoeta eragitea, euskararen ahoskerari eta prosodiari buruz, eta, aldi berean, gaitasun prosodikoa garatzeko jarraibide eta argibideak ematea. Bide hori egiteko, Axularren Gero maisu-lanaren “Irakurtzaileari” deritzon atalean oinarrituta, “Irakasleari” aitzinsolasean azaldu da aferaren muinaren jatorria. Ondoren, zer-nolako ibilbide urri eta malkarra izan duen ahoskerak euskararen irakaskuntzan, eta, berrikiago, Helduen Euskalduntzearen Oinarrizko Curriculumean (HEOC) nolako isla daukan alderdi fonologikoak gaitasun fonologikoaren barruan; ebaluazioan ere azaltzen da mailaz maila. Ahoskerak ere izan du Euskaltzaindiaren arreta, eta EBAZ arauaren berri ematen da: euskara batuaren ahoskera zaindua. Aurrerago ahoskeraren eta prosodiaren inguruko proposamenak eta ikerlanak berbabide, hauxe garatzen da: Txillardegiren euskal azentuaren inguruko proposamena eta hari buruzko artikuluaren aitzindaritasuna azalduz; ahoskera lantzeko argibideak eta jarduerak, Euskal Herriko Unibertsitateko irakasleek egindakoa, eta, ahoskeraren gaineko oso lan interesgarria. Azkenik, teoria guztia praktikan ipintzeko, proposamen curricular eta didaktikoa egiten da, gaitasun prosodikoa HEOCean txertatu eta hari buruzko jakintza eta kontzientzia zabaltzeko.

https://doi.org/10.54512/KRLR9470

Helduen euskalduntze-alfabetatzean irakasle, askotan sumatu dut gertuko toponimo bat ulertzeak ikaslearengan sortzen duen zirrara; esate baterako, betidanik ezagutu dituen “Jaizkibel” edota “Larrendi” toponimoen esanahia ulertzen duenean: halako dirdira begietan, halako ezustea, urteetan entzundako hitz arrotza bat-batean ulergarri bihurtzen zaionean. Horregatik, eta behin eta berriz errepikatzen dugulako ikasleekin erabiltzen dugun materialak motibagarria, interesgarria eta erabilgarria izan behar duela, toponimia eskolaratu beharra sumatu eta horren gaineko proposamena egingo dut artikulu honetan.

Artikulu honek bi zati ditu. e-HIZPIDEren 91. zenbakian argitaratu zen lehenengo zatia. Teoria erakusten da bertan, honako hau azaltzeko: hausnarketak, kontzientziak eta metakognizioak zer nolako garrantzia duten atzerriko hizkuntzen irakaskuntzan. Sakonago aztertzen da, ondoren, hiru alderdi horiek eskolan nola ezartzen diren, eta estrategien irakaskuntzak zein irakaslearen rolak nolako garrantzia duten. Bigarren zati honetan, berriz, proposamen praktiko batzuk eskaintzen dira eskolan ikaskuntzarekiko kontzientzia lantzeko. Ondorengoak baliatuko dituzte proposamenok: hausnarketa, norberaren ikas-alorrak eta hizkuntza bat ikasteak duen esanahiari buruzko eztabaida eta komunikazioa bultzatzen dutenak ikus-entzunezko materialak.

Joan den hamarkadan ikus-entzunezkoen itzulpengintzaren (IEI) industrian erabili ohi ziren teknikak atzerriko hizkuntzen (AH) irakaskuntzan erabiltzen hasi ziren, emaitza onekin. Irakasleek zein ikertzaileek zenbait IEI tipologiari buruzko datu baliagarriak eskaini dituzte (esaterako, azpitituluak jartzea, bikoizketa, audio-deskribapena) ikaskuntzaren arlo jakin batzuk hobetzeko: hitz berrien ikaskuntza, ahozkoaren ulermena, ahoskera, beste kultura batzuei buruzko kontzientzia sortzea, eta abar. Azterlan honen helburua arlo honetan identifikaturiko bi eremu garrantzitsuri buruzko informazioa ematea da: (1) azken urteetan ikasgelan IEI teknikak erabili dituzten irakasleen zuzeneko esperientzia, eta (2) etorkizunean AH eta IEI uztartzeari buruz duten ikuspegia. Lortutako emaitzak hainbat hizkuntzari zaizkio aplikagarri, eta erabilgarriak dira ikasgelan IEI erabiltzeko interesa duten profesionalentzat edo gehiago ikertu nahi dutenentzat.

Zalantzarik gabe, ebaluazioa da ikas-irakas prozesuetan eragin handiena duen alderdietako bat. Alabaina, eragin handia duen arren, batzuetan irakasle eta ikasleok ez dizkiogu ebaluazioari garrantzi nahikoa eta merezi dituen aukerak ematen. Hori horrela izan daiteke, beharbada, gure sinesmenekin, irakasteko dugun moduarekin, ikasteko dugun erarekin edo, are, gure hizkuntzaren eta komunikazioaren kontzepzioarekin bat datozen tresnak falta zaizkigulako. Edo, beharbada, ebaluazioan pentsatzen dugunean, arreta emaitzetan jartzen dugulako eta ez benetan garrantzitsua den horretan: prozesuan, garapenean; hau da, hazkuntzan eta hazten jarraitzeko motiba-zioan.

Gauzak horrela, artikulu honen helburua da guk sinesten dugun ebaluazioaren nondik norakoak azaltzea: ebaluazio humanizatua da, norbanakoaren faktoreak aintzat hartzen dituena eta berritzailea izateko asmoa duena. Beste era batera esanda, gai da testuinguru ezberdinetara eta sortzen diren beharretara egokitzeko. Halaber, ebalua-zio aktibo eta gogoetatsua da, pertsonala. Ebaluazio hori egitean, parte hartzen duten alderdi guztiek jartzen dituzte ezbaian ikas prozesuen baldintzak eta horiek optimizatzeko moduak, betiere ikasleak motibatu egingo dituen feedback edo atzeraeli-kadura begirunetsua eta askotarikoa erabiliz.

Azkenik, lankidetzako ebaluazioari helduko diogu; izan ere, gure ustez, ebaluazioa indartsuagoa da soziala bada. Hobeto ikasten dugu gizartean, eta, beraz, askoz hobeto ebaluatuko dugu ebaluazioaren alderdi soziala aintzat hartuta, horretarako, ber-dinen arteko babesa eta batera egindako gogoeta sustatuko duten dinamikak erabiliz.

https://doi.org/10.54512/PMWP3182