Mintzamena ebaluatzeko taula laburtua, maila eta kalifikazio bakoitzari dagokion deskribapena.

Artikulu honek bi helburu ditu: hizkuntzen egiaztatzegintza-erakundeek erabilitako azterketa-ereduen analisi konparatiboa egitea eta etorkizunerako azterketa-proposamen bat aurkeztea. Lehenari dagokionez, bi izan dira aztergai nagusiak: alde batetik, egiaztatze-probetan hizkuntza-trebetasunak bateraturik ala bereizirik lantzen dituzten eta, bestetik, bitartekotza-jarduerek nolako presentzia duten haien egiaztatze-probetan. Izan ere, bitartekotzak indar handia hartu du Europako Erreferentzia Marko Bateratuak komunikazio-modutzat jo zuenetik eta haren Liburu osagarriak bitartekotzaren balioa nabarmendu eta bitartekotza-deskriptoreak eskaini zituenetik. Ikergai horiek luze eta zabal aztertu ondoren, bigarren helburuari dagokion azterketa-proposamena aurkeztu diogu HABE erakundeari.

https://doi.org/10.54512/GWJP7653

Hizkuntza-irakasleak badaki hizkuntzari buruzko komunikazio-gaitasuna garatuko bada, lexikoa edo hiztegia garrantzizkoa dela. Eta horregatik irakasleak galdetzen dio bere buruari ze baliabide dauden ikasleak hiztegi hori nola barneratzen duen eta nola erabiltzen duen ebaluatzeko. Ikuspegi horretatik begiratuta dago egina artikulu hau.

Hasteko, hona galdera batzuk: zer da ebaluatzea? Zer da hiztegia? Ze ulertzen da hiztegia ebaluatzeko teknikaz eta tresnez jardutea? Hiztegia ebaluatzeko zein tresna eta teknika ditugu? Galdera hauek erantzute aldera, artikulu honekin zerikusia duten terminoak definitzen hasiko gara. Ondoren hiztegia ebaluatzeko erabiltzen diren hainbat teknika eta tresna ikusiko ditugu, hots, joera nagusiez arituko naiz, ez dut teknika eta tresna horiek sakonetik azaltzeko asmorik. Nire azalpena deskriptiboa izango da. Hurrengo artikulu batean baloratuko dugu testak egiteko zein irizpide nagusi hartzen diren aintzat.

Bi urtetako historia labur honetan gehien kezkatu gaituen arazoetako bat ikasleak neurtzeko ahalik eta sistemarik objektiboena lortzea izan da. Izan ere, HABEren azken helburua Euskal Herriaren berreuskalduntzea biziki azkartzea izanik, ezinbestekoa zitzaigun, eta zaigu, tresna egokiak aurkitzea, erritmo eta programazio jakin bati jarraitu ondoren ikaslea noraino iristen den zehaztu ahal izateko.

Zenbatetan galdetu diogu geure buruari zergatik ez ote duten hainbat ikaslek urratsen bat gainditzen, ikasle bakoitzaren arazoa den edo gure eskuetan ote dagoen emaitzak hobetzea?

Maiz entzuten dira honelako galderak eta gai honi buruzko hamaika gogoeta euskaltegietako irakasleen geletan. Buruhauste honetan lagungarri izan nahi du lan honek. Berau burutzeko, soziolinguistikak eskaintzen digun metodologia erabili dut; alde batetik, azterketa kuantitatiboa -suspentsoak zenbatu eta suspentso horien ezaugarriak aztertu kuantitatiboki- eta, bestaldetik, azterketa kualitatiboa -suspentsoen zergatia ikertu-.

La idea de que las tutorías es algo que ofrece el profesorado al alumnado para solventar sus problemas, dificultades o retos está muy generalizada. La responsabilidad de que todo vaya bien parece, de esta forma, recaer más en el profesorado que en el alumnado.

Sin embargo, quisiéramos abrir la posibilidad de que el alumnado intervenga más activamente en las tutorías, tanto externas como internas, implicándolo con ello más responsablemente en su proceso de aprendizaje. El secreto está en hacerlo en fases, en grados de responsabilidad, gradualmente, en tiempos muy planificados, etc. No hacerlo así podría acarrear más de una dificultad al profesorado y convertir esta alternativa en algo poco atractivo.

Jakina da hizkuntzak erroreak eginez ikasten direla. Ikusmolde berri bat garatu da, hain zuzen ere, azken urteotan erroreen inguruan. Garai batean ez bezala, erroreak hizkuntzen ikas-prozesuaren erakusle nagusitzat hartzen ditugu eta ikasle bakoitzak ikas-prozesu horretan jarraitzen dituen urratsen adierazle dira.

Erroreak aztertuz, ikasleek xede-hizkuntza zenbateraino menderatzen duten jakitera irits gaitezke neurri batean, hizkuntza berria nola ikasten ari diren ezagutzera eta hizkuntza ikastean dituzten zailtasun batzuei antzematera.

EGAko azterketa-ereduaren garapen historikoa azaldu ondoren, horren inguruan egon den zenbait kezka aztertzen da; 1992rako, ondorioz, finkatu diren aldaketak zerrendatzen dira: aukera anitzeko galderez osatutako atariko probaren eta orain arteko azterketa-zatietan egin diren aldaketen berri zehatza ematen da. Azterketa zaildu den edo numerus clausus-ik dagoen argitu ondoren EGArako etorkizun-perspektibak deskribatzen dira.