Aurten emandako ikastaro labur baten berri eman nahi nuke artikulu honetan, interesgarri izan daitekeelakoan berreuskalduntzeko mugimenduan dabiltzanentzat. Ikastaro honen xedea glotodidaktikaren —hizkuntzen irakaskuntzaren— oinarri praktiko batzuk ezagutaraztea zen, eta Udako Euskal Unibertsitatearen barruan burutu zen.

HABEk hasieratik gogor jokatu zuen ikastaro intentsiboen alde. Bost hilabetekoak eta egunero sei ordukoak (bost ordu errealekoak) jarri genituen martxan. Zein arrazoi zeuden hain gogor jokatzeko? Kontuan izan behar da ordura arte ez zegoela, hemen behintzat, horrelako esperientziarik.

Euskal Herria berreuskalduntzeko premia hain latza izanik, ezin ibil gaitezke euskara ikasteko prozesua etengabe luzatuz. Laburtu egin behar zen prozesu hori: zenbat eta intentsiboagoak izan ikastaroak hainbat eta azkarrago ikasten da.

«Nire iritziz, metodo hau erabiltzeko, ahalmen kognostiziboa nahiko garaturik izan behar du pertsonak, hau da, gutxienez 13-14 urte, eta gaztelerarekiko konparazioan taxuturik dagoenez, erreferentzi hizkuntza honen ezagupen gramatikal oinarrizkoa behar du.»

Begi bistan dago hizkuntza bat ikasteko, beste edozein arlotan gertatzen den bezala, ENTZUN-ERANTZUN arloarekin batera MAKROHIZKUNTZAREN erabilera dela helburu nagusia. (Makro hizkuntza = bizitzako hainbat egoeratan hizkuntza normalki erabiltzeko trebetasuna), MIKROHIZKUNTZAREN erabilera (hizkuntza baten elementuen eta beraien konbinaketa posibleen ikasketa) helburu horretarako medioa besterik ez da.

1960. urteen hasieraz gero, prozedura pedagogikoen ugaritasuna nabaritzen da, bai ikasleen kopuruak bai nolakotasunek behartuta gertatu dena, hizkuntzen funtzionamenduaren deskribapenen eta psikologia didaktikoaren aurrerapenek ahalbideturik. Badirudi prozesu honek hiru ardatz nagusi dituela,

Lozanov sendagileak, Bulgariako hiriburuan, Sofian, bere mediku-lanetan ari zelarik, hipnosipean zeuden subjektuetan ohartu zuen hipermnesia subjektiboan oinarritzen da sugestopedia. Egoera berezi honetan, pazienteak iraganeko gertaerak birgogoratzeaz gainera, lehen inoiz kontuan hartu gabeko gertaera eta datuak birsor ditzake, Esan dezake, adibidez, zenbat eskailera-maila igo dituen psikiatraren kontsultara joan denean, nahiz eta ez dituen kontatu; zenbat botoi zeramatzan soinekoan aspaldi ikusitako andre batek ...

«Atalase maila» kontzeptua J. A. van Ek-ek sortua da, unitate metagarrizko sistema europarraren barnean, Europako hizkuntzen irakaskuntzarako gutxieneko maila definitu asmoz. Kontzeptu hori ez zaio berez inongo hizkuntzari bereziki lotzen, edozein hizkuntzarentzat balio baitu.

Linguistika estrukturalista eta psikologia behaviorista sorburutzat hartuz, metodologia indartsua sortu zen. Hiru hamarkadatan zehar nagusi izan da irakaskuntzan, bere forma desberdinetan, teori mailan behintzat; askozaz zailagoa baita ikasgeletan zer pasatu den jakitea.