Bigarren gerra mundialaren ondoren, bigarren hizkuntzen irakaskuntzan gertatu den aldaketarik nabariena komunikazio-joeren indartzearena izan da. Joera hau gero eta gehiago indartu da 1960. urteaz geroztik, metodo audiobisualen abiapuntu metodologikoen oinarrian dagoelarik.

Zutabe 2 alearen aurkezpena

Míntza, írakur eta idatzi euskaraz: ohar batzu.

Ikusentzunezko medioak euskararen írakaskuntzan.

Hezkuntzako Glotodidaktika-lanak.

Komikia, beste baliabide bat.

Hormirudiak.

"Ikasten" aldízkari berri bat.

Alfabetatzearen programa.

Europako Kontseilua.

Zutabe 1

Metodo honen helburua gaur egungo euskara-ikasleei ulertaraztea da eta, bide beretik, euskaraz hitz egiten irakastea. Metodo osoa xede hau lortzeko gorpuzten da, programazio baten inguruan.

Hitzaren lorpen-prozesua argituerazi egin du SGAV sistemak. Izan ere, entzute, keinugintza, afektibitate eta hitza sortzearen arteko loturak estuak direla azaldu baitu. Honela bada, esan daiteke SGAV metodoak irakasten duena ez dela hizkuntza, egitura den neurrietan bakarrik, baizik eta hizkuntzako egiturei dagokien gorpuzkera ere bai. Gorputzak ere badu zeregina komunikazioan. Hauxe da gaitasun baten lorpenean lehenengo pausoa: imitazio-erreprodukzio-aldia.

Linguistikak hizkuntzari buruz sorturiko teoriak eta hizkuntza desberdinez eskaintzen dituen zehaztapenak eginkizun praktikoetara ekartzea, hauetarako egokitzea eta, izenak berak nahiko argi dioenez, hauei aplikatzea dagokio hizkuntzalaritza aplikatuari. Honen xedea praktikoa da, ez teorikoa. Hizkuntz aplikazioen eremuak asko dira: itzulpen teknikak, komunikabideen ingeniaritza, literatur kritika,  hizketa-akatsen sendabideak, etab.

Euskararen irakaskuntzan gutxien landutako gaitasuna mintzamena izan dela kontuan izanik, komenigarri iruditu zaigu ingelesa eta beste hizkuntza moderno batzuetan erabiltzen den zenbait material euskararen irakaskuntzan ere erabiltzea. Beraz, ingelesaren irakaskuntzan mintza-praktikarako erabiltzen diren rol-joko batzuk euskaratu eta egokitu egin ditugu.