Harritzekoa da ikustea zein garrantzi gutxi eman zaion hiztegiari hizkuntza modernoen irakaskuntzan. Bai eredu jokaerazko/estrukturalak eta bai eredu funtzional/ komunikatiboak, zeinek bere erara, gaizki tratatu izan dute.

Alabaina, hizkuntza arrotzeko irakasle orok ondotxo dakien bezala, hitzak funtsezkoak dira, eta horien faltak segurtasunik eza dakar. «Hitzak erabili behar ditut», poetak dioen bezala.

Beraz, nola norberaganatu hitzak? Liburu honek ikasleen hiztegia zabaltzeko zenbait bide iradokitzen ditu. Egileek hiztegia norberaganatzeko moduaz duten intuizio-multzo ahaltsuan oinarritu dute beren lana. Segidan doan bezala laburbil litezke. Hiztegia norberaganatzea

• Ez da prozesu lineala, adar asko dituena baizik. Hitzak ez dira ikasten mekanikoki esanahia duten paketetxoak bezala, elkarketaz baizik.
  
• Beraz, ez da prozesu inpertsonala, oso pertsonala baino. Hitz batek harrotzen dituen elkarketak eta bibrazioak geure iraganean eta orainean izandako esperientziaren mende daude.
  
• Ez da bakarkako prozesua, soziala baizik. Hitzen esanahiak geureganatzea besteekin trukatuz eta banatuz hedatzen dugu.
  
• Ez da prozesu intelektual eta saiatua bakarrik, baita esperientziaz eta arituaren poderioz burutzen den prozesua ere. Ikuspegi intelektualegiak hizkuntza objektu bezala ikustea dakar, subjektuaganatu -ikasleaganatu beharrekoa baino.
  

Egileek, aurretik ere bai baitzuten hizkuntza ikasteko material berritzaileak sortzearen fama, ikuspegiok erabili dituzte teknika praktikoen multzoa ekoizteko, hala irakasleentzat nola irakasle-trebatzaileentzat balio lezakeena. 

HABEren liburutegian