Testu idatzia gauza hila da: buruarekin sortu eta buruarekin deskodetzen da. Ahozko komunikazioak parte-hartze aktiboagoa eskatzen dio hiztunari. Burua beharrezkoa da noski, gogora datozkigun irudien gainean eraikitzen baitugu ahozko jarduna (ezinezkoa da ikusten ez duguna kontatzea), baina ez da nahikoa. Hitz egiteak gure izate osoaren inplikazioa eskatzen digu: emozioak, gorputza, arima, kadentzia, erritmoa, arnasa…
Hizkuntzalaritza eta politika nahasten dira aukera honetan, beste askotan baino nabarmenago. Ibon Sarasolak garbi bereizten ditu eta baita hautua egin ere, Euskadi Irratiko saio honetan. Besteak beste hau esaten du: "Hizkuntzen batasuna gauza artifiziala da definizioz eta ... ez da ukitu behar. Eman dezagun arrazoia badute ere Iruñaren aldekoek, ezin zaie eman.... Batasuna da... nahiago dut bat okerra, hori da batasuna, bi on baino,"