Ekintza komunikatiboa: Iritzia eman beharko duzue, Josuren eta Amaiaren arteko harremanari buruz.

Egoera: Josu aukeratu ezinda Lide eta Amaiaren artean. Amaiak denbora emango dio pentsatzeko.

Hizkuntza: Gramatika: Niri iruditzen zait / Nik uste dut ... (e)LA. Nire ustez... da. Funtzioa: Norbaiti edo zerbaiti buruz iritzia arrazoitu.

Ekintza komunikatiboa: Iritzia eman Josuren eta Amaiaren arteko harremanari buruz.

Egoera: Josu aukeratu ezinda Lide eta Amaiaren artean. Amaiak denbora emango dio pentsatzeko.

Hizkuntza: Gramatika: A.L: Niri iruditzen zait / Nik uste dut ... (e)LA. Nire ustez... da. Funtzioa: Norbaiti edo zerbaiti buruz iritzia arrazoitu.

Ekintza komunikatiboa: Binaka, gustuko plana aukeratu. Aukeratutako plana besteei proposatu eta denen artean bat adostu.

Egoera: Unibertsitatean, lagunartean astebururako planak egiten.

Hizkuntza: Gramatiak: aditza geroaldian; Baldintza erreala: zer iruditzen zaizu(e)..../ …-T(z)en BAgara?- …-T(z)en BAdugu? Funtzioa: Aisialdirako planak proposatu eta adostea

Ekintza komunikatiboa: Toki publiko batean zer egin daitekeen eta zer ez adierazita, zein tokiaz ari den asmatu.

Egoera: Gazteak etxeko atarira sartu dira poltsez gainezka.

Hizkuntza: Gramatika: Posible da .. -T(z)EA / Ezin da (duzu / zara) + ADITZA

Hizkuntzalaritza eta politika nahasten dira aukera honetan, beste askotan baino nabarmenago. Ibon Sarasolak garbi bereizten ditu eta baita hautua egin ere, Euskadi Irratiko saio honetan. Besteak beste hau esaten du: "Hizkuntzen batasuna gauza artifiziala da definizioz eta ... ez da ukitu behar. Eman dezagun arrazoia badute ere Iruñaren aldekoek, ezin zaie eman.... Batasuna da... nahiago dut bat okerra, hori da batasuna, bi on baino,"

Azken urteotan, helduen euskalduntze-alfabetatzearen esparruan, aldabide nabarmena egin dugu. Laurogeigarren hamarkadaren hasieran, Eusko Jaurlaritzak prozesu hori abian jarri zuenean, honakoa izan genuen erronka nagusi: gramatika formalean ardaztutako irakas-ereduen mugak gainditzea eta geure praktikan txertatzea “gaitasuna”, “elkarreragina”, “estrategiak”, “diskurtsoa”... bezalako ideiak. Eta irakasbidea aldatu ahala, gauzak beste modu batera ulertzen hasi gara: gramatika lantzeko garai bateko moldeak ez direla erraz bateratzen komunikazioan ardaztutako eredu berriekin; eta ohartzen hasi gara, nolabait, gramatika eskuratzea uste baino prozesu korapilotsuagoa dela.

Hizlariak ikuspegi-aldaketa hainbat ardatzen inguruan eman dela azalduko du; baita bi korapilo ere, ikaskuntzaren alderdi psikologikoari lotuak: gramatika modu eraginkorrean ikasteko baldintzekin zerikusia duena, lehena; eta formari arreta jartzeak gaitasunaren garapenean duen ustezko ekarpenarekin zerikusia duena, bigarrena. Eta azalpen hori egin ondoren, gramatika ikasteko ataza-ereduak izango ditu aztergai: input-ari begirakoak, output-era bideratutakoak, birformulazio-atazak eta gramatikaren ikaskuntza espliziturako atazak. Azkenik, amaiera emango dio saioari, eredu bateratzaile baten inguruko gogoeta batzuk eginez.

Bigarren artikulu honetan egileak erakutsi gura luke deklinabideko lekudenbora kasuetan (-n, -ra, -tik, -ko...) erabiliz gero determinatzailetzat zenbatzaile zehaztuak (zenbakiak) eta zenbatzaile zehaztugabeak (zenbat, zenbait, hainbat, anitz ...), denborazkoak ez beste unita te guztiak (metro, gradu, kilo, euro...), halakotzat erabiltzen badira, a/egia, magnitudeak neurtzeko, deklinatzen direla mugatu singularrean [Sei (gradu/metro!kilo/euro)AN; hainbat (gradu/metro!kilo/euro)AN] gure Autonomia Erkidegoan (Bizkaia-Gipuzkoa-Araba) behinik behin (beharbada, baita Nafarroa Erkidegoan ere, parterik mendebalderenean-edo). Esandakoa frogatzeko, erabiltzen ditu Bizkai-Gipuzkoako 50en bat idazleren adibideak, guztira 200en bat, eta Nafarroako ahozko batzuk eta idatzizko bat edo beste.

Euskalduntzearen programaren arabera, aparteko garrantzia du kontaketak 4. urratsean. Besteak beste, honela zehazten du programak zer trebetasun-rnaila lortu behar duen ikasleak urrats horretan: Entzumenean: kontaketak edo narrazioak ulertzeko gai izatea, nahiz ... Idazmenean: gertaerak kontatuz, testu jarraiak idazteko gai izatea.