Pausoz pausozko metodoari jarraituz gutun informalak no/a idatzi deskribatzen du artikulu honek.

Edozein hizkuntz item berri aurkezteak nolarebait item hori gorputz handiagoa den hizkuntzatik isolatzea esan nahi du. Zein hizkuntz eduki irakatsi behar den aukeratzea Syllabusari buruz erabakiak hartzea da, eta Syllabusa gehienetan irakasleak ez beste norbaitek ezarria izaten da. Irakasleari dagokio garrantzia zeri eman erabakitzea eta ikasleari behar hainbat ariketa egiteko aukera ematea.

Irakasleak baditu bere esku bere jardueran aurkezpena eta lanketa erraztuko dioten zenbait teknika eta metodo eta hauen sorburu diren eta beroietan eragina duten faktoreak, ikasleari zein irakasleari dagozkienak; horiek eta hainbat hizkuntz sistema aztertzen ditu artikulu honek.

Urrutitik irakasteak -hemen sartzen dugu irrati bidezko irakaskuntza- ez du aurrez aurre irakastearen antzik. Ohizko irakaskuntzan balio duten metodo-irizpide eta baliabideek ez dute indarrik komunikabide honen bitartez irakasten denean.

Ez dago esan beharrik ikasteko, irakasteko eta ebaluatzeko finkatzen ditugun helburu eta xedeek gidatzen dutela curriculuma eta, ondorioz, baita klaseko pragmatika-lana ere. Hizkuntzen irakaskuntzan, ikasketen azken xede eta helburua hizkuntza ikastea da. Gizarteko aldaketek eta nazioarteko loturak gehitzeak hizkuntza ikasteko esperantza erabat berriak sortu dituzte: gero eta jende gehiago dago beste hizkuntzetan komunikatzeko gai izateko itxaropenez eta, beharbada, ez dute halabeharrez hizkuntza horiei buruzko irakaskuntza formala jasotzeko aukerarik. Horregatik, ikasleek hizkuntz gaitasun eta hizkuntz ikaskuntzari buruzko ezagupena jaso beharko lukete beren hizkuntz ikaskuntza formalean. Era berean, behar diren trebetasunak eta hizkuntzen erabilera eta ikaskuntzari buruzko ezagutza teknikoa izan beharko lukete.

Jarraian aurkeztera noan lanak helburu bikoitza du; batetik, "Bigarren Hizkuntzen Irakaskuntzarako Irakasleen Formazioa: Euskara" graduondokoaren curriculumaren inguruko zertzelada batzuk eskaintzea eta, bestetik, graduondoko programak izaniko garapenaren berri ematea. Arlo akademikoari dagokionez, aipaturiko graduondokoa burutzeak helduen euskalduntze-prozesuan diharduen irakasleriaren formakuntza ahalbidetu du. Hori horrela izanik, HABEk unibertsitatearekin elkarlanean, irakasleriaren prestakuntzari ekiteko nahia edo borondatea azaldu zuen, modu honetara graduondoko ikasketak burutu izanak, ikasleriari titulu bat eskuratzeko aukera irekitzen ziolarik.

Material hezitzaileak diseinatzea erabaki zuen HABEk iaz kurrikuluaren aplikazioaren zabalkundeari begira, orientabide metodologiko eta eredu zehatzagoak eskaintzeko xedez; eta dokumentutik aplikaziora egin beherreko jauzia errazago egiten laguntzeko.

lrakasleen heziketa ezinbesteko baldintza da berrikuntza kurrikularrik martxan jarri eta finkatuko baldin bada. Horixe erakusten digu argi eta garbi berrikuntza pedagogiko askok eta askok historian izandako arrakasta eta porroten azterketak. Beraz, hori aintzat ez hartzeak hasiera-hasieratik porrotera eramango gintuzke. Ponentzia honetan gai horri heldu nahi nioke Euskal Autonomia Erkidegoko helduen alfabetatze eta euskalduntzearen ikuspegitik; hau da, lehenean zer egin dugun, orain zertan ari garen eta geroak dakartzan erronkak azaldu.

Euskalduntze eta Alfabetatzerako Diploma 1992ko urrian zabaldu zen lehenengo aldiz. Ikasketa hauek Euskal Kulturaren Batzarraren (EKBren) inguruan biltzen ziren hainbat helduen euskalduntze eta alfabetatzerako erakunderen, eta batez ere AEKren iniziatibaz sortu zen. Garai hartan ez zegoen komunikaziobide onik administrazioaren eta AEKren artean. Euskaltegi hauek euskalgintzan garatzen zituzten lan-ildoak kontuan hartuko lituzkeen formazio-egitaraua bultzatu nahi zuten, beren irakasleen formaziorako baliagarria izan zedin, batetik, eta homologaziobide, bestetik.