Zutabe 2 alearen aurkezpena

Bigarren gerra mundialaren ondoren, bigarren hizkuntzen irakaskuntzan gertatu den aldaketarik nabariena komunikazio-joeren indartzearena izan da. Joera hau gero eta gehiago indartu da 1960. urteaz geroztik, metodo audiobisualen abiapuntu metodologikoen oinarrian dagoelarik.

Linguistika estrukturalista eta psikologia behaviorista sorburutzat hartuz, metodologia indartsua sortu zen. Hiru hamarkadatan zehar nagusi izan da irakaskuntzan, bere forma desberdinetan, teori mailan behintzat; askozaz zailagoa baita ikasgeletan zer pasatu den jakitea.

«Atalase maila» kontzeptua J. A. van Ek-ek sortua da, unitate metagarrizko sistema europarraren barnean, Europako hizkuntzen irakaskuntzarako gutxieneko maila definitu asmoz. Kontzeptu hori ez zaio berez inongo hizkuntzari bereziki lotzen, edozein hizkuntzarentzat balio baitu.

Jakina denez, metodo gehienek berdintsu tratatu izan dute behe eta goi-mailako ikaslea edota behintzat metodologia berdina ezarri izan zaie biei. Ikaslea hasiera-hasieratik gure eskutan izan bada, errazago gerta dakiguke eskolen antolatzea, baina bata ikastaro trinko batetatik badatorkigu, bestea urtetan gaueskolan aritua bada, bestea bere hizkuntza ahaztu duen euskalduna bada eta bestea nik ez dakit zer baldin bada, nola antola klase hori? Nork eta zein materialez taxutu hamabost ikasleko klase hori?

Adinekoen euskalduntze-alfabetatzerako eta barne-ikastaro moduan, Euskaltegia eraikitzeko eta antolatzeko erabakia hartua du HABEk Goierriko Euskal Eskolarekin (G.E.E.) akordioa eginez. Erabaki horren hartzea atzeratzen ari zela eta, G.E.E. honetako batzorde batek, Lazkaoko alkatearekin batera, bisita egin zion Labaieni,Kultur Saileko orduko kontseilariari, 1982ko uztailean.

Azkenaldi honetan, hizkuntz ikasketaren prozesua ikaslearen ikuspuntutik aztertzeko interes berria azaldu da. Ikasleek hizkuntza bat ikasterakoan egiten dutenari adi begiraturik, hobeto uler dezakegu bigarren hizkuntza ikasi eta irakasteko zenbait bide berri badela. Nire ikerketa hitz egin, entzun, irakurri eta idazteko trebetasunei dagozkien azterketen bidetik zuzendu da. Hala ere, txosten labur honetan hitz egiteko trebetasunaz soilik mintzatuko naiz.

Lozanov sendagileak, Bulgariako hiriburuan, Sofian, bere mediku-lanetan ari zelarik, hipnosipean zeuden subjektuetan ohartu zuen hipermnesia subjektiboan oinarritzen da sugestopedia. Egoera berezi honetan, pazienteak iraganeko gertaerak birgogoratzeaz gainera, lehen inoiz kontuan hartu gabeko gertaera eta datuak birsor ditzake, Esan dezake, adibidez, zenbat eskailera-maila igo dituen psikiatraren kontsultara joan denean, nahiz eta ez dituen kontatu; zenbat botoi zeramatzan soinekoan aspaldi ikusitako andre batek ...

1960. urteen hasieraz gero, prozedura pedagogikoen ugaritasuna nabaritzen da, bai ikasleen kopuruak bai nolakotasunek behartuta gertatu dena, hizkuntzen funtzionamenduaren deskribapenen eta psikologia didaktikoaren aurrerapenek ahalbideturik. Badirudi prozesu honek hiru ardatz nagusi dituela,

Begi bistan dago hizkuntza bat ikasteko, beste edozein arlotan gertatzen den bezala, ENTZUN-ERANTZUN arloarekin batera MAKROHIZKUNTZAREN erabilera dela helburu nagusia. (Makro hizkuntza = bizitzako hainbat egoeratan hizkuntza normalki erabiltzeko trebetasuna), MIKROHIZKUNTZAREN erabilera (hizkuntza baten elementuen eta beraien konbinaketa posibleen ikasketa) helburu horretarako medioa besterik ez da.

«Nire iritziz, metodo hau erabiltzeko, ahalmen kognostiziboa nahiko garaturik izan behar du pertsonak, hau da, gutxienez 13-14 urte, eta gaztelerarekiko konparazioan taxuturik dagoenez, erreferentzi hizkuntza honen ezagupen gramatikal oinarrizkoa behar du.»