Omen/ei eta bide partikulak sinonimo gisa erabiltzen ditugu sarri askotan, baina, antzekoak izan arren, badago aldea. Beraz, azter ditzagun bien arteko ñabardurak. Ei partikula bizkaieraz erabiltzen da.

Esate baterako:

• Emakume hori Baionan omen/ei dago. [norbaiti entzundakoa]

• Emakume hori Baionan bide dago. [gure kabuz diogu]

Omen/ei partikulen bidez aditzera ematen da beste iturri batzuetatik datorrela informazioa; eta bide partikularen bidez, aldiz, norberaren ustea dela.

Honela azaltzen da Euskaltzaindiaren EGLU II liburuan:

a)  omen, ei: Esaten duguna besteri entzun diogula eta, beraz, ziurtasun-neurria haren bizkar uzten dugula.
b)  bide: Esaten dugunari ziurtasun oso-osoa ematen ez badiogu ere, egiantz handia eskaintzen diogula.

Gauza bera perifrasi luzeagoez ere adierazi liteke:

• omen, ei: entzun dudanez, esaten dutenez…
• bide: dirudienez, itxura denez…

INFORMAZIO OSAGARRIA

Euskaltzaindiaren EGLU II (501.-516. or.)

Irale

Erantzun

Mezu hau testuinguruan ikusi