Erlatibozko forma gisa erabil daiteke, erabili nahi izatera, goiko hori. Behean, bi adibide:
- Londres zabalean, aldiz, bestela suertatu ohi da; hortaz, goian aipatu guztia jazo zeneko etxetik gu joan eta bost urtetara ez ninduen gutxi harritu honako hau jakiteak, hots, bertara aldatu zen familia errespetagarri batek alde egin behar izan zuela (https://ekarriak.armiarma.eus/gordailua/LeFanuMaizterMisteriotsua03.htm).
- Lehen aldiz etorri gineneko inguru bertsuan mugitu bagara ere, oraingoan ez dugu kalean haurrik ikusi pegamentua esnifatzen. (https://www.deia.eus/opinion/2020/03/01/bizitza-opari-4721999.html).
Adibideetatik ageri denez, aipagai dugun erabidea ez da beharrezkoa adibide horietan. Jarrita ere zuzena da, jakina. Esaldi jakin batzuetan, horregatik, gehien-gehienetan denborazko adieran, ezinbestekoa gertatzen da erlatiboaren ondoko izena isildu nahi izatez gero:
- Mundua gelditu arren, lanean jarraitzea tokatu zaionaren tonuarekin erantzun du funtzionarioak: «Ez, bada: nik hemen bizi izan dudan ezkontzarik garrantzitsuena nire lagun minak ezkondu zirenekoa da. (https://www.berria.eus/paperekoa/2496/014/002/2017-07-07/garrantzia.htm).
- Musukorik gabeko garaia ekarri dute gogora, elkarren ondoan euskaraz aritu ginenekoa. (https://aiurri.eus/andoain/1603393995497-andoaingo-euskaraldiaren-aurkezpen-ekitaldia-egin-dute).
Leku-denboretatik landako erlatibozko erabilerak gaitzesgarri dira, eta, kasik beti, konpletiboa (-elako) ordezteko ahalegin okerren ondorio izaten dira:
- Jesus etorri zeneko* berria zabaldu zen.
- Erraz irabaziko zuteneko* ustea zabaldu zen.
-(E)neko erabidea (baita -enerako aldaera ere), erabili daiteke erlatibozkoen sailekoak ez diren denborazko esaldiak taxutzeko ere, baina hori beste baterako utziko dugu.
Informazio osagarria:
- Euskaltzaindiaren Hiztegia / -(e)neko.
-
Jagonet galde-erantzunak / Denbora adieraztea: -ko (erori nintzenekoa / erori nintzen unekoa)