Bada Orotarikoan esapide bat, dudarik ere batere gabe kristautasunetik datorrena:
- Euria donario onean ari du. (llueve con parsimonia).
Don-etik dator, dohain hitza bezalaxe: don, gracia.
Nire ustez, gaur esaterako, donario onean ari du, gozo, baina beste batentzat zarra-zarra ariko du, mardul.
Beraz, hizkuntza ondo jakinda ere, errealitatea eta hizkuntza ondo-ondo kateatzea ez ote da uste baino zailagoa eta buru-aburutsuagoa (subjektiboagoa)? Nola sentitzen dugun, hala ematen dugu ahoz ere, beharbada, eta ez den-den horretan. Eta begirada ezberdina da, ziurrenik, urliarena, sandiarena edo berendiarena den!
Lehortearekin nazka-nazka egina edo kezkatua zegoenarentzat, donario onean ari du gaur, ezbairik gabe. Arratsaldeko plana zapuztu dionarentzat, errapeka.
Tira, barkatuko didazue filosofia hori guztia, esapide batzuk zabaltzeko aitzakia besterik ez zen-eta.
Erreferentzia bibliografikoa:
Orotariko Euskal Hiztegia / donario.