Badirudi aspaldi honetan euskararen irakaskuntzan dihardugunongan hausnarketarako jarrera zabalduago dabilela, eta apurka-apurka erro­tuz doala. Halaber, entzumena lantzeko ariketei orain artean ardura handirik ez diegula eman iruditzen zaigu.

Hori dela eta, horren inguruko ikastarotxo bat antolatu genuen Zornotzako Barnetegian 1996ko ekai­nean, hortik abiatuz eguneroko jardunean erabiltzen ditugun materialak aztertu eta hobetzeko, baita geure irakasle-gaitasuna sendotzeko ere. Halatan, ikastaro hura gogoan, hainbat entzungai prestatu, ikasleekin erabili, eta ikasgeletan gertatuaren argitan aztertzeari ekin genion. Horixe da, hain zuzen ere, artikulu honetan deskribatzen dugun espe­rientzia.

Euskal Herriko administrazioetan euskararen erabilera normaltzeko pro­zesuak ahalegin handiak eskatzen ditu zalantzarik gabe. Ugari eta askotarikoak dira gainditu beharreko oztopoak. Begien bistakoa da, bes­talde, administrazioko langileak euskalduntzean euskaltegien eta euska­ra-irakasleen egitekoa.

Horiek horrela, lan bat burutu dugu administra­zioko langileen euskara-irakasleekin, beren ikasleen ikasprozesuari eta euskalduntzeko planari ere zer irizten dieten jakiteko asmoz.

Testuliburu hauek, Hezkuntz Erreformaren arabera, Derrigorrezko Bigarren Hezkuntzarako euskara arloko testuliburuak dira, 14-16 urte bitarteko gaztetxoentzat, alegia. "Esaizu"ren berezko hartzaileak ama-hizkuntza euskara izan ez duten neska-mutilak dira. Halere, egileen ustetan, material honek ia bere osotasunean ongi erantzungo lieke euskara ama-hizkuntza duten gazteen beharrei ere.

Guk, hizkuntz irakasleok, geure irakaskuntzan zerbait aldatzeko aukera bagenu, askok esango genuke ikasleek hobeto hitz egitea nahi dugula. Ideiak adierazteko gauza izan daitezela, ari daitezela lasai solasean, besteek aisa ulertzeko moduan eta berek ere uler dezatela guztia solasaldian parte hartzeko gisan; hots, komunikatzen jakin dezatela. Horixe da helburu nagusia bideo-kamerarekin ari garenean. Etekin handia atera diezaiokezu kamerari helduen irakaskuntzan bezala umeenean ere, bai bigarren hizkuntza bai hizkuntza arrotza irakasterakoan.

HIZPIDEk hala eskaturik, gogo onez idazten ditugu lerrook, geure Mintegiaren joran,. asmo, arrengura eta kezken berri emanez. Bost lagun izan gara geure testulanen sinatzaile: Jau gizonezko, eta emakume bakarra; guztiak institutuko irakasleak. Elkarren arteko ezagutza eta lagunartea ikastolaren inguruan, oposiziotan, EGAko tribunaletan eta abar sortua dugu.

Gure taldea sortu zenean, 1985ean, Ertainetako euskararen irakaskuntzan metodorik ez zen, eta puri-purian zebilen guztion gogoan ikasmetodoren baten beharra. Premia gorria zen, beraz, euskara bera ere ikasmateria bezala irakaskuntzan umegorri akaso ez baina, barro ibiltzeko moduan ere ez baitzegoen, ezinbestean. D ereduko eta A ereduko a ze izendakera mordoiloa! ikasleekin gertatzen zen hori. B eredukoak, berriz, Irakaskuntza Publiko Ertainetan ezagutu ere apenas egiten ziren pizti motak genituen.

Giro horretan, bada, iritsi zen Euskal Gobernuaren testugintzarako deia 1985eko udaberrian. Esan genezake gure taldearen sortzea horren ondorioz gertatu zela: hitz egin genuen, elkar hartu, eta lanerako grina ere bagenuela eta, urte bereko udazkenean, ikasturte berriarekin batera, egitekoari ekin genion.

Nor bere kabuz aritzeko orduan alde handiak daude ikaslearen mailaren arabera. "B" mailatik gorako ikasleak, nahi izanez gero, baditu bere kasa aritzeko baliabideak; hutsetik hasten den ikasleak, ordea, zein baliabide eta zenbaterainoko aukera du bere kabuz aritzeko? Lagungarri gerta lekioke bakarka eta berak gura duenean hizkuntza lantzeko parada izatea, ezta? Horretarako ahaleginak egitea erabaki genuen eta horixe da honako honetan aurkezten dizueguna, lehenengo urratsean bakarka aritzeko aukera bat hain zuzen.

Lantxo honen bitartez "Antzoki iluna" saioez osatu diren entzungai eta irakurgaiak lantzeko, baita gozatzeko ere, aukera batzuk eskaintzea litzateke gure asmoa. Goi-urratsetako ikasleei zuzendua da, euskalduntze-prozesuan ikasitakoak sakontzeko eta hizkuntza jatortasun, bizitasun eta arintasunez janzten duten hizkuntz forma, molde eta egituren alorra ulertzeko.

Ariketak asko izan daitezke eta aukera zabala. Guk, dena dela, hiru bide zabaldu nahi genituzke. Gero bakoitzak erabakiko du unean-unean zein den egokiena. Atal bakoitza istorio konkretu batean oinarrituta egon erren, bakoitzaren esku geratzen da antzeko ariketa eta zereginak istorio berrietara egokitzea.

Garbi zehazturiko markoa behar du euskara-irakasleak bere lana, epe luzerakoa zein laburrerakoa, tajuz antolatzeko. Horrek esan nahi du ikaskuntzako helburuak finkatu eta idazteko gai izan behar duela. Ez da lan makala, alajaina! ideiak elkartrukatzeko leku ireki eta eztabaidagune jori eta bizia izan nahi duen sail honetan, helduen euskara-irakasle zenbaitek helburu jakin bati buruz azaldutakoa eskaintzen dugu oraingoan, guztion intereserako izango delakoan.