Behin batean, eta orain dela gutxi, jaun bat bizi zen, lzkun Tzirakaskuntza izena zuena. Bazeukan honek alabatxo eder bat: Mari Gramarrauskin. lzkun Tzirakaskuntza jauna harro eta guztiz txoraturik zegoen bere alabarekin eta leku guztietan mintzatzen zen neskari buruz. Ez ziren aberatsak, alabaina. Mari Gramarrauskinek eta Hitzulpene neskameak gogoz eta gogor lan egiten zuten. Baina pozik bizi ziren.