Gogora dezagun: oro har, letra larriz eta punturik gabe idazten da sigla bat. Sigla deklinatzen da beti, eta ez siglak ordezkatzen duena, eta, deklinabide-atzizkia letra xehez idazten denez, argi geratzen da non amaitzen den sigla. Sakontzen jarraitzeko, azter dezagun zer dioen Alfontso Mujikak “Siglak irakurtzen, siglak deklinatzen” artikuluan.

EITBk sukaldaritza-hiztegi bat sortu du, eta haren webgunean sukaldaritzarekin lotutako 300 sarrera kontsulta daitezke.

Omen/ei eta bide partikulak sinonimo gisa erabiltzen ditugu sarri askotan, baina, antzekoak izan arren, badago aldea.

Informatikan, gako-hitz moduan izendatzen dira Interneten bilaketak egiteko erabiltzen diren hitz giltzarriak. Webguneetan bilaketa eraginkorrak egiteko, gako-hitz egokiak aukeratu behar izaten dira. Baina, egoera horietan, behin baino gehiagotan sortu ohi zaigu zalantza: nola idatzi euskaraz erdarazko “palabra clave”, “mot-clé” edo “key word” hitzak?

Azken boladan, izugarri zabaldu dira "ebaluazio jarraia"ren modukoak, nahiz eta tradizioan nekez topatuko dugun horrelakorik.

Aurrekoan, bota aditzaren erabilera desegokiaz jardun genuen, eta, oraingoan, berriz, euskaldun askok egin ohi dituzten kalko batzuk bildu ditugu.

Aditz arazleen bidez adierazten da norbaitek zerbait egitera behartu duela norbait. Aditzon forma zein erregimena direla eta, ohar eta adibide batzuk jaso ditugu sarrera honetan.

Jadanik, badira sei urte 2000-2001 eta 2006-2007 bitarteko ikasturteak aztertu zirenez geroztik (Elortza eta Perales, 2008) eta, beste hainbeste ikasturte igaro direnez, abagune egokia iruditu zaigu, luze eta zabal erreparatzeko helduen euskalduntzean azken sei ikasturteotan egindako bideari.