Alicia Clavelek hitzaldi bat eman zuen 2016an HABEk antolatutako Ikastaroen barruan, "El aula como sistema adaptativo complejo: Claves para el análisis de los eventos de interacción oral" izenburupean. Laburpen bat dago sarrera honetan. Hitzaldi osoa, berriz, atari honetan dago digitalizaturik eskura; HABE Liburutegian DVD formatuan ere badago.

Alicia Clavelek 2016an "Estrategias de intervención docente en la interacción oral" 351 ikastaroaren barruan emandako hitzaldia.

Bideo honetan, hitzaldi osoa duzue entzungai.

Bigarren edota atzerriko hizkuntzetako eskolen kudeaketan, erabakigarriak dira ikasleen ahozko ekoizpenak atzeraelikatzeko irakasleari aukera ematen dioten irakaskuntza-teknikak, eta hala aitortzen dute irakasle askok eta askok. Oro har, ikasleek zuzentzea eskatzen diete irakasleei, eta hauentzat erronka bat da beren esku-hartzea erregulatu eta hizkuntzaren ikaskuntza bideratzea. Alabaina, kontu horiei garrantzia aitortzen bazaie ere, prestakuntza-programek nekez gaitzen dituzte irakasleak beren esku-hartzea optimizatzeko bidea ematen duten faktore eta inguruabarrak antzeman eta aztertu ditzaten. Bestalde, askotan irakasleek eurek ere ez dakite egiaz ikasgelan zer estrategia erabiltzen duten atzeraelikatzeko; izan ere, irakaskutza-praktika —eta, praktika horren barruan, beren burua— behatzeko baliabideak falta dituzte. Beraz, ezin dute funtsezko erabakirik hartu ahozko ekoizpen eta elkarreraginean izaten diren akatsen aurrean esku-hartzeko orduan; hau da, kudeaketa hori hobetzeko ez dute giltzarri operatiborik. Horregatik guztiagatik, beharrezkoa da garrantzizko gai honi heltzea ikuspegi praktiko eta aplikatu batetik —irakasle eta ikasleen arteko elkarreragina aztertuz eta behatuz—, irakasleek aukera izan dezaten beren estrategiak identifikatzeko, horien gaineko hausnarketa egiteko; eta, azkenik, horiek hobetu eta optimizatzeko.

***

Las técnicas docentes que permiten al profesor retroalimentar las producciones orales de los alumnos en el aula de lenguas segundas o extranjeras constituyen un aspecto crucial de su gestión y así es ampliamente reconocido por el profesorado. En general, los alumnos piden ser corregidos por el profesor y para estos es un reto conseguir regular sus intervenciones y facilitar el aprendizaje de la lengua. Sin embargo, pese a la reconocida importancia concedida a estas cuestiones, raramente los programas de formación capacitan al profesorado en el análisis y reconocimiento de los factores y circunstancias que permiten optimizar su intervención. Por otra parte, es muy habitual que, a falta de recursos de observación y autoobservación de la práctica docente, los propios profesores desconozcan cuáles son las estrategias de retroalimentación que efectivamente utilizan en sus aulas y, en consecuencia, no pueden tomar decisiones fundamentadas sobre qué, cuándo y cómo intervenir sobre los errores de producción e interacción oral, esto es, no disponen de claves operativas para mejorar dicha gestión. Por todo ello, resulta necesario abordar este importante tema desde una perspectiva práctica y aplicada -a partir del análisis y la observación de las interacciones profesor- alumno- que permita al docente identificar sus estrategias, reflexionar sobre ellas y, finalmente, mejorarlas y optimizarlas.

Bartzelonan, Encuentros prácticos de profesores de ELE jardunaldien baitan, Alicia Clavelek bideratuko duen "Estrategias de intervención docente en la interacción oral” tailerra aitzakia harturik, ELE de Lengua-k egin berri dion elkarrizketa duzu sarrera honetan. Bi aldagai nagusiki azpimarratzen ditu irakasle eta ikasleen arteko komunikazio-prozesuetan: a) irakaslearen ikuspegi metodologikoa, eta b) ikasgelan eskaintzen duen informazio-mota eta bolumena. Eta, azken batean, galdera nagusi bat, nola prozesatzen den ongien informazio linguistikoa.

Ildo horri jarraituaz datoz hurrengo galderak: eraginkorra al da bat ahozko ekoizpenak zuzentzean edota atzeraelikadura eskaintzean? Nolako atzeraelikadura-estrategiak erabiltzen ditu? Argi al ditu helburuak eta bere parte hartzearen nola, nolakoa eta noizkoa? Horretarako, irakasleak ahalbidetzen duen elkarrreraginaren kudeaketa egiteko bi teknika nagusi proposatzen ditu: autobehaketa eta praktika erreflexiboa. Eta gaineratzen du, introspekzioan oinarrituta iritsiko dela irakaslea kontziente izatera erabiltzen duen atzeraelikadura-motaz eta ikas-irakas prozesuetan duen eraginaz.

Eta azkenik, irakurgai bat proposatzen dio eremu hau lerratu nahi duenari: Olga Esteveren "Nuevas perspectivas en la formación de profesorado de lenguas: hacia el «aprendizaje reflexivo» o«aprender a través de la práctica» artikulua.