Ugari dira oso eskura ditugun hizkuntz ariketak. Askotarikoak, gainera, izaeraz eta tankeraz. Artikulu honek arlo zabal bezain korapilotsu horren azterketa bideratzeko ildo edo oinarri zenbait eskaintzen ditu.

lrakasleen prestakuntzarako saioetan anitz dira inputa edo edukiak lantzeko eskura ditugun prozedurak. «Prestakuntzarako ihardunbideak» izenpean ZUTABE argitara ematen ari den lantxoen bidez, hain zuzen, prozedura zenbaitekin aprobak egiteko egokiera eskaini nahi zaizu. Bildumako hirugarrena da oraingoa.

Antzinatik aitortu zaio programari garrantzi berezia irakasleen prestakun­tzan. Eta halaxe behar du gaur ere, edukia baita prestakuntzaren mamia, osagai funtsezkoenetarikoa. Baina garrantzizkoa da, era berean, input edo edukiak lantzeko aukeran dauzkagun moduak ahalik eta ondo­en ezagutu eta noiz edo noiz berauekin aprobak egitea. Hain zuzen ere, ZUTABEk horretarako bidea eman nahi du oraingo hau bezalako minte­gien bidez.

"Adierak azaltzen" deritzanekoan, izaki bizidunak eta objektuak izendatzen dituzten hitzen adierak azaltzeko bideak izan genituen aztergai; baita berauek erabiltzeko irizpideak ere. Eta gogoratuko duzunez, hitz solte edo testuingurugabekoen esparrura mugatu genuen geure lana.

Oraingoan, aldiz, hartan ez bezala, testua dugu abiapuntu eta euskarri; beroni behar bezala erreparatuz gero, bertatik hainbat eta hainbat adiera ondoriozta bait daiteke azalpenetan ibili beharrean. lkasleak, halere, testuen aurrean berekasa eroso ibili eta berauei behar bezala aurre egiteko, eragiketa hori ongi burutzen ikasi behar du. Mindegi honek, hain zuzen, ikasbideen esparrura hurbildu nahi gaitu.

Parasinsinpara... sinparasinpara...

lrakasleen prestakuntzarako saioetan, anitz dira inputa edo edukiak lan­tzeko prozedurak. "Prestakuntzarako jardunbideak" izenpean ZUTABE argitara ematen ari den lantxoen bidez, prozedura horiekin aprobak egite­ko egokiera eskaini nahi da.

Bildumako bigarrena dugu oraingoa.

Nonnahiko, noiznahiko ... gizakiarengan barren-barrenean erroturik. Era anitzetan nabarmentzen da erne zein lo dagoenean. Beldurraz ari naiz. Gizakiak bere garapenaren bidean hainbat mehatxu, oztopo, eragozpen eta askotako arriskuen itzalekin egin izan du topo betidanik; eta horrelaxe izango da geroan ere nonbait. Ez da harritzekoa. Bizitzeko grinak indar handia du-eta.

Denbora joan, denbora etorri, baina oroitzapenak gogoan bizi. Banekien, bai, San Donatora joan nintzeneko komeriak ez nituela erraz ahaztuko. Hala uste eta halaxe gertatu. Bapo gosalduta, goizeko hozgiroaz baliatu nahian, eguna argitu zuenerako mendirako bidean geunden. Pittinka-pittinka, geratu gabe ia, San Donato mendiaren inguruetara iritsi ginen. Ondoren, aldapari ekin genion, gora eta gora. Baita hamaika oztopo gainditu ostean, mendiari gaina hartu ere.