Partaidetza pasiboa edo “lurking” delakoa gertakari hedatua da Interneten sortzen diren taldeetan. Horren zabaldua dagoen arren kezka--iturri izan ohi da maiz arduradun, administrari eta abarrentzat. Izan ere, gutxieneko komunikazioa ezinbestekoa da zereginak behar bezala burutzeko eta, azken batean, ziberkomunitateak eraiki eta garatzeko.

Beraz, fenomeno hori sortarazten duten zergatien bila ikerketa bat burutu genuen 2006ko udaberrian HABEren Irakaslearen Gunea esparru telematikoan, “Egitasmoa eta Memoria” taldean hain zuzen. Partaidetza pasiborako arrazoiak aurkitzeaz gain, partaidetza aktiborako bideak bilatu nahi izan genituen. Bihoazkie hemendik eskerrik beroenak lankide eta bidaide izan ziren guztiei.

Gurean ezaguna den Daniel Cassanyren “El arte de dar clase (según un lingüista)” liburua plazaratu da 2021eko urtarrilean. Zehatza izan arren, irakurterraza da. Bere hitzetan, irakasle hasiberriarentzat lagungarria izatea espero du eta, aldi berean, hausnarketarako pizgarri eskarmentua duenarentzat. Izan ere, egunero irakasleak egiten duen hainbat galderari erantzun nahi izan dio aditu katalanak, eta, horregatik, pista, gako eta baliabide ugari aurkituko ditu irakurleak.

Umorea aipatu egiten da Europako Erreferentzi Marko Bateratuan eta Helduen Euskalduntzearen Oinarrizko Curriculumean. Hizpide aldizkarian ere argitaratu zen artikuluren bat edo beste horren inguruan. Baina badu tokirik eskolan?

"El uso de Twitter para mejorar la competencia de la expresión escrita en el aprendizaje de lenguas extranjeras" da 2011ko abenduan argitaratutako artikulu baten izenburua. UNEDeko Germán Ruipérez, María Dolores Castrillo eta Jose Carlos García Cabrero dira artikulugileak. Atzerriko hizkuntzaren ikaskuntzan idazmena hobetzeko Twitter-en erabilera aztertu zuten; esperiantzaren testuinguruan, berriz, A1 eta A2 mailetako aleman-ikasleak eta urrutiko ikaskuntza.

Bartzelonan abenduan burututako topaketari buruzko informazioa

Moodle eta ebaluazio formatiboari buruzko jardun biko ikastaroa antolatu zuten Andaluzian irakasleen prestakuntzarako. Hortik abiatuta, “Plataformas digitales y evaluación: el caso de Moodle” artikulua idatzi zuen Aníbal de la Torrek "eco. Revista Digital de Educación y Formación del profesorado" aldizkarian.

Azken asteotan emojien eta emotikonoen gaia aipatzen duten bi testurekin egin dut topo Interneten. Ez dakit kasualitate kontu hutsa besterik izan ez den, baina gaiari buruz bila hasteko bidea eman dit. Hala, eguneroko gure jardunerako izan dezakete erabilerarik sarrera honetan aipatutako edukiek.

Gai mamitsua, zaila, eta zenbaitetan iritzi kontrajarrien iturria ere bada ebaluazioa. Artikulu hau hiztegi modura dago paratua. Artikulugileek diotenez, gizakiak berezkoa du subjektibotasuna, munduaren ikuspegi bat, errealitatea bereganatu eta ulertzeko modu bat. Ildo bertsutik, ez dago ebaluaziorik erabat objektiboa, perfektoa eta hutsunerik gabea denik. Artikulugileen ustea horixe delarik, beren ikuspegia, ebaluazioari buruzkoa, eskainiko digute segidako artikuluan, definizioz definizio, autoebaluaziotik autonomiaraino.